18.04.2022.
Obeležavanje Dana Vojske Srbije
Dan Vojske Srbije, 23. april, koji se obeležava u znak sećanja na isti datum 1815. godine kada je doneta odluka o početku Drugog srpskog ustanka za oslobođenje Srbije od otomanske imperije, biće propraćen nizom manifestacija.
Sa državnog i vojnog aspekta, taj datum je prepoznat kao jedna od istorijskih prekretnica koja je dovela do stvaranja savremene srpske države i omogućila stvaranje efikasne i moderne srpske vojske. Takođe, početak modernizacije društva ugledanjem na evropske primere, pored stvaranja države i vojske, kao jedna od pozitivnih posledica Drugog srpskog ustanka je i agrarna reforma, koja se ogledala u deobi spahijske zemlje seljacima.
Drugi srpski ustanak, kao složen vojnodiplomatski i državotvorni proces, simbolički je pokrenut na Cveti po starom, odnosno 23. aprila 1815. godine po novom kalendaru. Inicijalno on predstavlja vojni segment srpske istorije, ali u kasnijem periodu su usledile diplomatske i političke aktivnosti, koje su dovele do toga da se Srbija oslobodi vrhovne turske vlasti što je rezultirao pozitivnim ishodom na duge staze. Drugi srpski ustanak na određen način predstavlja temelj za stvaranje srpske države odnosno srpske vojske. Kao produkt te samostalnosti usledilo je stvaranje stajaće vojske i ustanovljavanje Garde od mladića „po stasu i ugledu“ iz najboljih seoskih kuća.
Narodna skupština je ozvaničila naziv „soldati“, uvažavajući činjenicu da je stvaranje stajaće vojske, najpre od „upisnika“, a kasnije od „soldata“, prošlo neopaženo od Porte. Uvode se i prvi regruti. Stajaća vojska živela je u kasarnama i primala platu. Ustanovljene su uniforme odnosno „mundiri“. Ove prve formacije srpske regularne vojske bile su uređene po ugledu na austrijsku vojsku, što je potvrda da su se i u tom periodu koristila iskustva stranih armija.
Drugi srpski ustanak je upravo onaj splet događaja vođenih verom u oslobođenje Srbije upotrebom postojećih vojnih efektiva i organizacije vojske, koji je doveo do konačnog oslobođenja i priznavanja moderne Srbije, kao države sa punim ingerencijama i međunarodno-pravnim subjektivitetom na Berlinskom kongresu 1878. godine.
